From Silence to Creation.

Writing, intuition, and sacred evenings.

In 2020, while the world seemed to fall apart, something came alive in me. It was the year I truly began writing, not just for inspiration, but for expression, reflection, and healing.

For a long time, I believed I wasn’t good with words.And of course, life confirmed that belief in many ways. I received just enough criticism or doubt to keep myself small. So I lacked confidence, especially when it came to expressing myself through language.

But in the midst of the chaos, there was also silence.Especially in the evenings, no TV (I had already canceled that intentionally), no Netflix, no distractions. Just a warm cup of tea and the notes app on my phone.

And in that stillness… the words came.

At first, I simply wrote down thoughts or feelings, often as inspiration for new paintings. My creative process always begins with an emotion, followed by images and words, which I capture as they rise to the surface. But this time, I noticed I was writing poems too.

What began as scattered reflections slowly transformed into a complete body of work which I named "No pearls before swine":12 images, 6 paintings, 13 poems, and a short film.

I turned stillness into creation. I gave form to what wanted to be expressed. All while playing the role of teacher, watching my income as an artist vanish, and stepping (unknowingly) into a deep rabbit hole that marked the beginning of something entirely new. And for that, I’m deeply grateful.

As I kept writing, I began to gain confidence in my voice. I started letting go of that old belief, with both hands, because this felt too good, too natural, too true to ignore.

I’ve become more and more aware of the magical moments when the words just flow. And I know, without a doubt, I’m being supported when that happens. I’m not doing this alone and that fills me with gratitude.

It just shows: In the midst of chaos, there is quiet. And from that quiet , from nothing, everything can be born.

Over time, my evenings have become sacred. They are my time for stillness, inspiration, wisdom, or quiet reflection.

What about you? What are your sacred moments — those times you carve out just for yourself?

“Feel free to share your experience, your words might inspire someone else.”

Schrijven, intuitie en heilige avonden.

In 2020, terwijl de wereld uit elkaar leek te vallen, kwam er iets in mij tot leven. Het was het jaar waarin ik echt begon te schrijven, niet alleen ter inspiratie, maar als uitdrukking, reflectie en heling.

Lange tijd geloofde ik dat ik niet goed was met woorden. En natuurlijk bevestigde het leven dat geloof op allerlei manieren. Ik kreeg precies genoeg kritiek en twijfel om mezelf klein te houden. Daardoor ontbrak het me aan vertrouwen, vooral als het ging om mezelf uit te drukken met taal.

Maar te midden van de chaos was er ook stilte. Vooral in de avonden, geen televisie (die had ik al bewust opgezegd), geen Netflix, geen afleiding. Alleen een warme kop thee en de notitie-app op mijn telefoon.

En in die stilte… kwamen de woorden.

In het begin schreef ik gewoon gedachten of gevoelens op, vaak als inspiratie voor nieuwe schilderijen. Mijn creatieve proces begint altijd met een emotie, gevolgd door beelden en woorden, die ik vastleg zodra ze naar boven komen.Maar dit keer merkte ik dat ik ook gedichten schreef.

Wat begon als losse reflecties, veranderde langzaam in een compleet geheel: 12 geschilderde beelden, 6 schilderijen, 13 gedichten en een korte film, een serie genaamd "No pearls before swine" was geboren.

Ik maakte van stilte creatie. Ik gaf vorm aan wat tot uitdrukking wilde komen. Terwijl ik ondertussen de rol van leraar speelde, mijn inkomen als kunstenaar zag verdwijnen, en zonder het te beseffen, een diep konijnenhol in stapte dat het begin markeerde van iets totaal nieuws. En daarvoor ben ik diep dankbaar.

Terwijl ik bleef schrijven, begon ik vertrouwen te krijgen in mijn stem. Ik liet dat oude geloof los, met beide handen, omdat dit te goed, te natuurlijk, te waar voelde om te negeren.

Ik ben me steeds bewuster geworden van de magische momenten waarop de woorden gewoon stromen. En ik weet, zonder enige twijfel, dat ik ondersteund word als dat gebeurt. Ik doe dit niet alleen en dat vervult me met dankbaarheid.

Het laat maar zien:Te midden van chaos is stilte. En uit die stilte, uit niets, kan alles geboren worden.

In de loop van de tijd zijn mijn avonden heilig geworden. Het zijn mijn momenten van stilte, inspiratie, wijsheid of rustige reflectie.

En jij? Wat zijn jouw heilige momenten? De momenten die je alleen voor jezelf reserveert?

“Voel je vrij om jouw ervaring te delen, jouw woorden kunnen iemand anders inspireren.”